ถ้ามีเงินจะจ้างคนเก่ง

จากคำถามว่า ถ้ามีเงินจะเอาไปทำอะไร (How you use money?) เป็น คุณจะหาคนเก่งจากไหน (How you find people?)

สถานการณ์ COVID ทำให้หลาย ๆ อย่างมันเผยธาตุแท้ ในตัวมันเองไม่เว้นแม่แต่ธุรกิจ Start Up ที่ มาพร้อมกับ Co-Working Space ที่ เป็นสโลแกนว่า ทำงานที่ไหนก็ได้ กันไปทั่วโลก

นั้นหมายความว่า COVID ไม่น่าจะทำอะไรกับคนเหล่านี้ได้ แต่กลับกัน กลายเป็นว่า Start Up ตายกันเป็นเบือ เพราะการทำงานที่บ้าน ไม่ได้ทำให้งานไปเร็วขึ้น กลับกัน ไม่ได้งานอีก

มันเลยมีคำถามว่า แล้วเมื่อก่อนที่ไปนั่น ๆ ทำกันนั้น นั่งทำอะไรกัน

ต้องบอกว่า คนรอดก็มี คนไม่รอดก็มาก แต่รอด น้อย กว่าไม่รอด

วันนี้ คำถามนักลงทุนเปลี่ยนไป จากเมื่อก่อน คงคิดว่า ถ้ามีเงิน จะสามารถจ้างคนเก่ง ๆ ได้ง่าย (เพราะคงคิดว่ามีคนเก่งเต็มบ้านเต็มเมือง) แต่เอาเข้าจริง ๆ กลายเป็นว่า เราได้คนไม่เก่ง แต่เงินเดือนสูง

จริง ๆ ก็ไม่สามารถที่จะโทษ CEO ได้ เพราะเขาก็อาจจะไม่รู้ว่า คนเขาเก่งจริง หรือไม่จริง เพราะต้องบอกว่า สถานการณ์สมัยก่อน อาจจะเป็น การแข่งขันระดับ จังหวัด หรือตำบล และ CTO เหล่านั้น อาจจะบอกว่า เขาแข่งโอลิมปิคได้ แน่นอน เพราะงั้น ค้าจ้างมันเลยเป็นจ้างตัว ระดับโลก แต่งานยังระดับจังหวัด

COVID และ สถานะการณ์ต่าง ๆ ทำให้ต้องเป็นระดับโลกโดยไม่รู้ตัว มันเหมือนกับการเร่งให้ ความจริงมันกระจ่าง Startup รายไหนมีตัวจริง ก็รอด ตัวปลอม ก็จบ

และนั้น เลยเป็นคำถามว่า ถ้าได้เงินไป คุณจะหาคนจากไหน

ตอนนี้ เราเริ่มรับรู้แล้วว่า เราไม่ได้มีคนเก่งมากในโลกนี้ แต่เรามีคน เก่งเพราะ ยอด like ยอด view มาก ในโลกนี้

และนั้นเป็นที่มาของ VISA คนเก่งในสิงคโปร์ด้วย จะเห็นว่า เขาต้องการคนที่เคยทำงานจริง ๆในบริษัท

ไม่ได้ดูจากยอดการส่งงานใน github หรืออย่างใดมาก่อน เพราะเขาโดนมาแล้ว

คนเก่งต้องทำงานแข่งกับเวลา แต่คนสร้าง profile บนโลก internet ไม่ต้องแข่งกับเวลา ว่างก็สะสมสร้างไปเรื่อย

“ถ้าเราให้เวลาทุกคนไม่เท่ากัน ทุกคนจะทำงานเสร็จได้ทุกคน เพียงแต่ เมื่อไหร่”

วันนี้ คนเก่งขาดแคลน การหาคนเก่ง ไม่ได้หาได้จาก JobDB หรือ หาจากการลงรับสมัครงาน แต่ต้องกลายเป็นว่า HR จะต้องไปหา ไปคุย เป็นฝ่ายรุก ไม่ใช่ รับแต่เหมือนแต่ก่อนแล้ว